پادکست ترزبان، قسمت نهم: American or British?
همیشه یکی از بحث‌های جذاب در یادگیری زبان بحث لهجه بوده. وقتی پای انگلیسی وسط باشه هم دعوای اصلی سر لهجه امریکایی یا بریتانیاییه. شاید بشه گفت یه اکثریتی تمایل به لهجه آمریکایی دارند به خاطر سادگی و راحتتر بودن تلفظ‌ها، یا شاید اگه دقیق‌تر بشیم به خاطر رایجتر بودنش. اکثر موسسات کتاب‌هایی با لهجه امریکایی کار میکنند، و از اون مهمتر بیشتر فیلم و سریال‌هایی که میبینیم هم امریکایی هستند. در مقابل یه عده هم لهجه بریتانیایی رو جذابتر و شیکتر میدونند و تلاش میکنند با اون لهجه انگلیسی رو یاد بگیرند و صحبت کنند. اما لهجه در یادگیری زبان چقدر اهمیت داره؟ وقتی می‌گیم بریتانیایی یا آمریکایی آیا داریم فقط در مورد یک لهجه واحد صحبت میکنیم؟ چقدر لازمه که تفاوت لهجه‌های مختلف رو بدونیم؟ در ادامه این قسمت سعی میکنیم به این نکات بپردازیم. منبع اصلی این قسمت هم کتاب the study of language اثر جورج یوله. با ما همراه باشید.
هر زبانی لهجه‌ها و گویش‌های متفاوتی داره. اما معمولا وقتی می‌خوایم زبانی رو یاد بگیریم تمرکز روی گونه‌ی استاندارد اون زبانه. یعنی اون زبانی که ایده‌آل به حساب میاد چون متعلق به هیچ منطقه‌ی خاصی نیست و مربوط به مراکز اداری، تجاری و آموزشی فارغ از هر منطقه‌ای میشه. وقتی می‌گیم انگلیسی استاندارد، یعنی اون انگلیسی‌ای که در نوشتار، روزنامه‌ها، کتاب‌ها و رسانه‌های عمومی مثل تلویزیون استفاده میشه و در اکثر مدارس تدریس میشه. یعنی همون چیزی که به کسی که میخواد انگلیسی رو به عنوان زبان دوم یاد بگیره آموزش می‌دیم.حالا اگر این گونه‌ی کلی رو اونی که در رسانه‌ها و مدارس آمریکایی استفاده میشه در نظر بگیریم، میشه Standard American English و اگر اونی که در بریتانیا کاربرد داره و در نظر بگیریم، standard British English. طبیعتا در نقاط دیگه انگلیسی استرالیایی و کانادایی استاندارد هم داریم و علاوه بر این گونه‌های استاندارد، هر منطقه از آمریکا و بریتانیا لهجه مخصوص خودش رو داره.
گوینده: امیرحسین فیروزی
تهیه شده در شعبه آنلاین خانه زبان
شنیدن این قسمت در:
اسپاتیفای
