پادکست ترزبان، قسمت دهم: در نقد شارلاانها و حمایت از منتقد
شبکههای اجتماعی و در راس همه شون اینستاگرام روی خیلی از جنبه های زندگی ما تاثیر دارند. خیلی از این تاثیرها مثبته، مثلا گردش آزادتر اطلاعات نسبت به زمانی که اخبار و اطلاعات صرفا در انحصار رسانههای رسمی باشند که معمولا جهت گیریشون بستگی به حامیان و تامین کنندههای مالیشون داره. خیلی از استعدادها که شاید در دوران پیش از اینترنت و فضای مجازی گاهی هیچ مجالی برای نشون دادن خودشون پیدا نمیکردند حالا بدون نیاز به رابطه و راه پیدا کردن به رسانههایی مثل تلویزیون و تقریبا بدون هزینه میتونند خودشونو نشون بدن. اما همین ویژگیهای مثبت یه جورایی شمشیر دو دم به حساب میان: هرکسی میتونه هرکاری بکنه. یعنی دیگه هیچ فیلتری وجود نداره که گاهی خوبه چون میتونه استعدادهای واقعی رو شکوفا کنه و گاهی از بد هم بدتره چون هر بی استعداد متوهمی فرصت عرض اندام داره. البته گاهی هم مسیله نبود فیلتر نیست؛ مشکل فیلترهای اشتباهی هستند.
مثلا برای وایرال شدن لزوما دانش و مهارت شما در ارائه کاری که انجام میدی مهم نیست، مهم اینه که محتوای مخاطب پسند و شیک بسازی و حتی اگر عیب و ایرادی هم از نظر تخصصی داشته باشه به احتمال زیاد بر مخاطب عام غیرمتخصص پوشیده میمونه. توی همچین فضایی که هر کسی میتونه در هر زمینهای ادعای تخصص بکنه و محتوای فریبنده تولید کنه، تشخیص متخصص واقعی از شارلاتانها برای مخاطب عام کار سختیه. اینجاست که وظیفهی هر متخصص متعهدی ایجاب میکنه که تیغ نقد رو دست بگیره و این فضای بیمار رو جراحی کنه. یکی از کسانی که ین کار رو به خوبی انجام میده و من به تاازگی با صفحهش آشنا شدم سامان محمدی یا همون تیچرسمه. این قسمت هم یه جورایی تحت تاثیر کار تیچرسم و تلاشش برای آگاه سازی و نقده.
گوینده: امیرحسین فیروزی
تهیه شده در شعبه آنلاین خانه زبان
شنیدن این قسمت در: